مدل لباس محلی ترکی قشقایی

مدل لباس محلی ترکی قشقایی + زیباترین لباس های محلی قشقایی سال ۱۴۰۳ همگی در سایت مگسن.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد.

قشقایی یکی از ایل های بزرگ و کهن ایران و قومی دلیر است که شکست و تسلیم در نظرش معنایی ندارد. زندگی عشایر با کوچ و زندگی در طبیعت پیوند خورده است و این ایل هنوز هم با توجه به فصل سال برای رسیدن به ییلاق و قشقاق کوچ می کند.

ایل قشقایی از ترکیبی از قبیله هایی با ریشه های ترک، کرد، لر و عرب تشکیل شده اما بیشتر آن ها از مردمان ترک هستند و زبانی که با آن حرف می کنند ترکی آغوز غربی است که البته خودشان می گویند زبانشان ترکی است. بیشتر مردمان ایل قشقایی مذهب شیعه دارند. استان فارس مرکز اصلی زندگی آن ها است اما قلمرویشان آنقدر گسترش پیدا کرده که دیگر استان ها مثل اصفهان، چهار محال و بختیاری، کهگلویه و بویراحمد، مرکزی، بوشهر، قم و … را هم در برگرفته است.

قشقایی‌ها مردمانی سرخوش و دل‌شادند و به جشن و شادی علاقه‌مندند. قشقایی‌ها به نوشیدن چای و کشیدن قلیان علاقه بسیاری دارند. مردان طایفه دره شوری از چپق نیز استفاده می‌کنند.

پوشش جزو مواردی است که بنا به دلایل مختلفی دچار تغییراتی شده است. این موضوع در رابطه با لباس‌های سنتی نیز صدق می‌کند. اما برخی پوشش‌های روستایی و لباس‌های عشایری همچنان بدون تغییر باقی مانده‌اند و مردم آنجا لباس محلی روستای خود را می‌پوشند. پوشاک و لباس ایل قشقایی یکی از زیباترین لباس‌های سنتی ایران است که همچنان اصالت خود را حفظ کرده است.

عشایر قشقایی یکی از اقوام ایرانی هستند که در دشت‌های استان فارس سکونت دارند. این قوم که اصالتا ترک هستند، در زمان سلجوقیان، تیموریان و صفویه در مناطق مختلف ایران سکونت پیدا کردند. قشقایی‌ها جمعیتی بالغ بر ۳ میلیون نفر هستند و امروزه در محدوده‌ای که در شمال به استان اصفهان و استان چهارمحال و بختیاری و از شرق به استان کرمان و از غرب به استان خوزستان و در جنوب به خلیج همیشگی فارس محدود می‌شود، زندگی می‌کنند.

قشقایی‌ها را می‌توان یکی از نجیب‌ترین اقوام ایرانی دانست. از مهمترین ویژگی‌های اخلاقی مردان و زنان قشقایی می‌توان به ساده‌دلی و پاک طینتی، پایمردی و شجاعت اشاره کرد. عشایر قشقایی افرادی ذاتا شاد هستند و علاقه زیادی به برگزاری جشن‌ و مراسم‌های شادی به مناسبت‌های مختلف دارند. علاوه بر این در میان علاقمندی‌های ایل قشقایی علاقه شدید به موسیقی، نوشیدن چای و کشیدن قلیان نیز دیده می‌شود.

اگر به شهر زیبای شیراز سفر کرده باشید، حتما لباس‌های محلی روستاهای این شهر را دیده‌اید. این لباس‌های محلی که جزو قدیمی‌ترین لباس‌های سنتی ایران هستند، قدمتشان به زمان کورش و هخامنشیان برمی‌گردد. زنان ایل قشقایی علاقه فراوانی به لباس قشقایی خود دارند و پوشش محلی خود را همچنان حفظ کرده‌اند. مگر اینکه زندگی شهرنشینی را به جای زندگی در روستا انتخاب کرده باشند. در چنین شرایطی پوشش خود را تغییر می‌دهند.

به صورت کلی پوشاک عشایر قشقایی در زنان و مردان تفاوت‌هایی با یکدیگر دارد. به عنوان مثال لباس محلی زنان رنگ‌هایی شاد و مدل‌های متنوعی دارد. طراحی این لباس‌ها، الهام گرفته از طبیعت است. برخلاف تصور بسیاری از عموم، پوشیدن این لباس‌ها هیچ محدودیتی برای کار کردن و تحرک زنان ایجاد نخواهد کرد.

یکی از ویژگی‌های مثبت لباس‌های محلی زنان قشقایی، محافظت از بدن آنها در برابر سرما و گرما است. هر کسی می‌تواند با توجه به بودجه خود از این لباس‌ها استفاده کند. لباس‌ اصیل قشقایی مردان نیز همانند زنان از زیبایی خاصی برخوردار است و در فعالیت و تحرک زیاد، مزاحمتی ایجاد نخواهد کرد. لباس زنان قشقایی نیز یکی دیگر از نمادهای شادی و سرزندگی ایل قشقایی است. استفاده از رنگ‌های شاد در کنار زیورآلات زیبایی بی‌نظیری را به لباس عشایر قشقایی بخشیده است.

یکی از زیباترین قسمت‌های پیراهن زنانه ایل قشقایی مربوط به کینگ است. طراحی منحصربه‌فرد این لباس باعث شده است تا زنان شیرازی برای کار و فعالیت هیچ محدودیتی نداشته باشند. کینگ به یک پیراهن بلند زنانه گفته می‌شود.این پیراهن از قسمت شانه تا قوزک پای زنان را می‌پوشاند. از قسمت کمر تا قوزک پا، یک چاک بسیار بلندی وجود دارد که پیراهن را به دو قسمت جلو و عقب تقسیم می‌کند و باعث می‌شود تا آزادی عمل زنان هنگام کار و فعالیت بیشتر شود. یقه این لباس ایل قشقایی زنانه کاملا بسته شده است. همچنین آستین آن تا روی مچ دست را گرفته است.

زنان عشایر شیرازی از پارچه‌ای به نام چارقد برای پوشش موهای خود استفاده می‌کنند. این پارچه که نقش روسری را دارد، بسیار ظریف و نازک است و طرح‌های خاصی دارد. زنان عشایر فارس به کمک چارقد تمام موهای خود به جز صورت را می‌پوشانند. این چارقد طرح‌های زیبایی دارد و برخی از زنان با مهره و ملیله‌دوزی آن را تزئین و حاشیه‌های این پوشش سر را معمولا مهره‌دوزی می‌کنند.

قرقره تومبان نام دیگر شلیته است و دامنی کوتاه و پرچین است که اکثرا به رنگ‌های روشن دیده می‌شود. استفاده روزمره از شلیته در میان عشایر کاهش یافته و از آن بیشتر در مراسم‌های جشن و رقص‌های محلی استفاده می‌شود. یکی از زیباترین لباس قشقایی زنانه دامن زیبایی با نام تورکی تومبان است که چین‌های فراوانی دارد و این چین‌ها زیبایی خاصی به آن بخشیده است. برای تهیه این دامن از پارچه سبکی استفاده می‌شود. همچنین بسیاری از زنان ایل قشقایی، برای زیبایی هر چه بیشتر این دامن، دو تورکی تومبان را بر روی هم می‌پوشند.

دستمال یا یاغلوق، پیشانی‌بند زنان عشایر ایل قشقایی : به آن دستمال سر نیز گفته می‌شود و زنان ایل قشقایی این دستمال را از پارچه‌های قیمتی مانند ابریشم و حریر می‌دوزند. همچنین برای زیبایی هرچه بیشتر از یک سنجاق و یا گل طلا برای وصل کردن آن به چارقد استفاده می‌کنند. این پارچه چهارگوش را در جهت یکی از قطرهای آن تا می‌کنند و مانند دستمال سر در پشت سر گره می‌زنند. همچنین قسمت جلوی آن در پیشانی به چارقد متصل می‌شود. هرکدام از لباس‌های زنان ایل قشقایی، کاربرد خاصی دارد. به عنوان مثال یکی از لباس‌های زنان قشقایی؛ دستمال و یا یاغلوق است. از آنجایی که مناطق ییلاقی ایل قشقایی بسیار سرد است، این پارچه سر زنان را در برابر سرما و باد به خوبی محافظت می‌کند.

لباس ایل قشقایی جزو زیباترین و منحصربه‌فردترین لباس سنتی عشایر ایران است. یکی از اجزای این لباس آرخالق نام دارد که به دلیل گرمی آن، پوشش محافظ بسیار خوبی، در فصل سرد سال است. آرخالق را معمولا بر روی لباس می‌پوشند و وقار و سنگینی را برای زنان به ارمغان می‌آورد. یکی از ویژگی‌های مثبت این لباس اصیل قشقایی راحتی استفاده از آن است. چرا که زیر بغل آرخالق یک چاک وجود دارد.

لباس قشقایی عروس و لباس اوز توسط برخی از زنان هنرمند شهر اوز دوخته می‌شود. همین موضوع باعث شده است تا این لباس محلی به نام لباس اوز مشهور باشد. خوس بافی از دیگر هنرهای زنان این شهر است که از هنر خود برای تزِئین شلوار، روسری، جلیقه زنان، لباس کودکان، کلاه و… استفاده می‌کنند. اگرچه خوس بافی هنری است که از هندوستان به ایران آمده است، اما زنان قشقایی این هنر را به خوبی انجام می‌دهند. در خوس بافی از الیاف نقره استفاده می‌شود که این الیاف را بر روی لباس می‌دوزند.

مردان عشایر قشقایی مردانی خونگرم، دلیر و ساده‌دل هستند. این شجاعت در تمامی بزنگاه‌های تاریخی در خدمت ایران قرار گرفته است. از دلاوری‌های آنها در انقلاب مشروطه گرفته تا نقش پر رنگ آن‌ها در جریان ملی شدن صنعت نفت. این ابهت و مردانگی مردان ایل قشقایی در لباس محلی آن‌ها نیز تجلی یافته است. اجزای اصلی لباس مردان قشقایی ۵ تکه است.

چقه: بافته مخصوص کرم رنگی که بر روی شال و آرخالق پوشیده می‌شود، به چقه معروف است. این پوشاک قشقایی باعث جلوه لباس می‌شود و زیبایی آرخالق را دوچندان می‌کند.

کلاه دو گوشه: تمام مردان قشقایی باید همیشه کلاه به سر داشته باشند. کلاه مردان ایل قشقایی به صورت یک کلاه دو گوش است که از نمد ساخته می‌شود. کرک‌های این نمد ظریف و لطیف بوده و موی سر را اذیت نخواهد کرد. این کلاه معمولا به رنگ‌های نخودی و خاکستری است.